Cechą ogrodu anielskiego jest jego dzikość i naturalność. Rośliny sadzimy blisko siebie, aby wzajemnie się przenikały i tworzyły gąszcz. Rośliny zostawiamy tak jak rosną, nie usuwamy nowych skupisk czy samosiewek, chyba że wygladają zdecydowanie nieatrakcyjnie. Nigdy nie przycinamy roślin od linijki, nie równamy ich w sposób geometryczny, ale raczej asymetryczny. Zachowujemy pietrowy układ roślinności, mniejsze pod większymi i nie zostawiamy pustych przestrzeni. Nie robimy rabatek wysypanych korą. Rezygnujemy z egzotyki,wybieramy rośliny z naszego środowiska naturalnego. Sadzimy nieregularnie, dobrze gdy mamy odrobinę muru, aby rośliny miały po czym się piąć. Najlepiej sprawdza się bluszcz, nastrucja czy kwitnący groszek. Niezastąpione są oczywiście róże, te pnące o intensywnych barwach, im bardziej dziko i nieregularnie się pną, tym lepiej. Róże wśród bylin to unikalna cecha ogrodu angielskiego. Z roślin jednorocznych wybieramy nagietki, złocienie, chabry, ostróżki, kocanki czy suchliny. A z dwuletnich – dzwonki, maki, malwy, niezapominajki. Pamiętajmy o bylinach jak jeżówki, języczki czy kocimiętki. Ozdoby mogą być nieco mroczne i dziwne, przypominające rzeźby cmentarne jak anioły, gnomy czy obeliski, które nadadzą naszemu ogrodowi gotycki klimat. Nieodzowny jest też trawnik, dobrze utrzymany niestety wymaga największej pracy, podczas gdy rośliny same o siebie dbają.
Contact Us |
About Us |
Privacy Policy |
Terms of Use |
Advertise with Us |
Press |
Quiz |
Mission Statement |
Store
©2016 Polski Domek.