DDT to węglowodór, należący do grupy insektycydów. Przeznaczony jest on do niszczenia owadów zagrażających produkcji rolnej. Synteza DDT była przełomem w chemicznej ochronie roślin. Okazało się, że środek ten jest niezwykle pomocny w walce z owadami zagrażającymi uprawom rolniczym. Jego odkrywca – Szwajcar Paul Műller otrzymał w 1948 r. nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny.
Do sukcesu DDT przyczyniło się zastosowanie tego środka w walce z komarami przenoszącymi malarię w Afryce oraz z wszawicami i innymi pasożytami ludzkimi. W Polsce DDT zostało użyte w latach 50. jako środek zwalczający stonkę ziemniaczaną, co wpłynęło na stabilizację i zwiększenie plonów, wprowadzenie nowych odmian oraz zapobiegło głodowi i epidemiom po II wojnie światowej.
Obok sukcesów, zastosowanie DDT w medycynie i rolnictwie, jak twierdzą naukowcy, przyniosło wiele zagrożeń dla ekosystemu gleby, wody i powietrza, a w konsekwencji – ludzkiego zdrowia. Do negatywnych właściwości DDT należy długotrwałe zaleganie w środowisku naturalnym (powietrzu, glebie, wodzie). Posiada też duże zdolności kumulacyjne – gromadzenie się DDT niemal we wszystkich tkankach, narządach i płynach ustrojowych (np. krew, żółć, wątroba, nerki, mózg) człowieka i w organizmach żywych. Wykazuje się również brakiem selektywności w stosunku do gatunków pożytecznych, czego skutkiem jest wysoka śmiertelność wśród ptaków drapieżnych oraz zahamowanie ich rozmnażania.
Kontakt |
O Nas |
Polityka prywatności |
Regulamin |
Ogłaszaj się z nami |
Prasa |
Kwiz |
Deklaracja Misji |
Sklep
©2016 Polski Domek.