Czy Polska jest narodem tolerancyjnym?

  Odpowiedział Polianna (Joanna Czerniec) na 6 Marzec 2016 11:01 CET

Tolerancja jest jedną z ważniejszych cech narodu polskiego. Polska w XVI i XVII wieku była państwem silnym gospodarczo i politycznie. Ziemie Rzeczypospolitej Obojga Narodów zamieszkiwało wiele grup narodowych, których obecność wzbogacała kulturowo nasz kraj. Przybywały one z licznych zakątków świata. Liczną grupę etniczną stanowili chrześcijanie (Litwini, Rusini, Niemcy) należący do Kościołów: rzymskokatolickiego oraz bizantyjsko – słowiańskiego. Na ziemiach polskich znaleźli schronienie wygnani z Czech husyci, zwolennicy ruchu religijnego, odrzucającego hierarchię kościelną i zwierzchnictwo papieża oraz wyznawcy sekt religijnych m. in. beginek, begardów czy biczowników. Do naszego kraju przybywali również prześladowani przez kościół prawosławny raskolnicy, zwani staroobrzędowcami, którzy zamieszkiwali głównie tereny pogranicza polsko-litewskiego. Odrębną grupę religijną i etniczną stanowili Ormianie, którzy przyjęli unię z Rzymem. Pozostałymi licznymi grupami etnicznymi byli wyznawcy religii innych niż chrześcijańska – Żydzi, przybyli z Europy Zachodniej, Tatarzy znad Morza Czarnego i Wołgi, Karaimi – potomkowie plemion tureckich, tworzących państwo Chazarów nad Wołgą.        

Innowiercy zamieszkujący tereny Rzeczypospolitej wnieśli duży wkład w naszą kulturę. Na przykład arianie, zwani braćmi czeskimi, założyli w Rakowie szkoły i seminaria, w których kształcili się duchowni. Sympatykiem niektórych poglądów arian, zwłaszcza dotyczących wolności i równości był Andrzej Frycz Modrzewski, przedstawiciel humanizmu chrześcijańskiego. Polska ze względu na tolerancję wobec innych wyznań była nazywana „państwem bez stosów” lub „azylem heretyków”. Dokumentami świadczącymi o tolerancji wobec innych wyznań były ugoda sandomierska i konfederacja warszawska.

Tolerancja była i nadal jest główną polską wartością. W żadnym innym kraju europejskim nie było takiej zgody i współpracy pomiędzy mniejszościami etnicznymi w obrębie jednego państwa. Nigdzie indziej w Europie zwolennicy różnych ruchów religijnych i odłamów chrześcijaństwa nie mieli tyle swobód religijnych, zagwarantowanych prawnie co w naszym państwie.